Sześć widoków na kinematografię japońską

Dawid Głownia

Kino japońskie fascynuje. Twierdzenie to pozostaje dziś tak samo aktualne, jak w połowie ubiegłego stulecia, gdy filmy Akiry Kurosawy, Hiroshiego Inagakiego czy Teinosuke Kinugasy święciły triumfy na międzynarodowych festiwalach. Setki tytułów dostępnych poprzez oficjalne, jak i nieoficjalne kanały dystrybucji, dziesiątki serwisów tematycznych i blogów, częste retrospektywy i liczne publikacje, tak akademickie, jak i popularyzatorskie – oto świadectwo niesłabnącej popularności kinematografii Kraju Kwitnącej Wiśni. Przystępując do prac nad Sześcioma widokami na kinematografię japońską, Dawid Głownia wyznaczył sobie dwa cele. Pierwszy stanowiła prezentacja metody badań kinematografii japońskiej, ujmującej jej utwory i dzieje w ramach szerszego kontekstu społecznego, politycznego i kulturowego. Drugi – przybliżenie Czytelnikowi kilku interesujących, a przy tym rzadko poruszanych w dotychczasowej literaturze przedmiotu, zjawisk z jej długiej historii. W sześciu zróżnicowanych, tak pod względem formy, jak i treści, rozdziałach omówione zostały kolejno: narodziny japońskiego przemysłu filmowego; wpływy, jakie wywarły nań tradycyjne formy artystyczne; okoliczności wykształcenia się japońskiego systemu cenzury filmowej; wzajemne przenikanie się sfer polityki, sportu i kina od schyłku XIX wieku do zakończenia II wojny światowej; społeczno-polityczne aspekty filmów o wielkich potworach i dzieje ich recepcji na Zachodzie; w końcu zaś proces kształtowania się mitycznej opowieści o 47 roninach i jej wybrane filmowe interpretacje.   źródło opisu: Wydawnictwo Yohei, 2013 źródło okładki: www.yohei.com.pl