Praefectus Urbi. Strażnik porządku publicznego w Rzymie w okresie wczesnego Cesarstwa

Sebastian Ruciński

Praca przedstawia genezę i powstanie, a także rozwój kompetencji prefektury miejskiej (praefectus urbi) w czasach Wczesnego Cesarstw a. Zasadnicza część pracy poświęcona była ewolucji uprawnień prefekta miasta i ich podziału na administracyjne (utrzymanie porządku publicznego) i sądowe (jurysdykcja karna, cywilna i apelacyjna). Ponadto przedstawiono zagadnienia dodatkowe dotyczące kohort miejskich i innych podległych służb (officium, praefectus vigilum, curatores regionum, vicomagistri), a także siedziby urzędu i insygniów.   źródło opisu: Fragment książki