54 komentarze do Tory

Konstanty Gebert

Zbiór komentarzy do kolejnych paraszijot – odcinków, na które podzielono tekst Tory w czasach Ezdrasza i które odczytywane są na sobotnich nabożeństwach porannych w cyklu rocznym, począwszy od Święta Nadania Tory (Simchat Tora). Istotnie: tu wielbią książkę. Do znudzenia powtarzana jest talmudyczna sentencja, że Pan tworzył świat z Torą w ręku. Wszyscy wiedzą, że chłopcy żydowscy zaczynali naukę alfabetu w wieku trzech lat, że pierwszą literę, alef, smarowano miodem, by im pokazać, jak słodka jest wiedza, i że wśród Żydów nigdy nie było analfabetyzmu. Wygnani ze swej ziemi, zamieszkali w księgach. Gdy Tuwim ukuł znakomite, lapidarne: „moja ojczyzna-polszczyzna”, powtarzał jedynie ideę od zawsze obecną w kulturze galutu (hebr. galut – »diaspora«): że póki jesteśmy na wygnaniu, póty naszym domem jest Księga. Ją zawsze, jako pierwszą, ratowano podczas pogromu.   źródło opisu: http://ksiazki.wp.pl/ źródło okładki: http://ksiazki.wp.pl/